OSMANLI ASKERİ TEKNOLOJİSİ VE SİLAHLANMA POLİTİKASI (1870-1918)

Yazar:ZEYNEP SABANCI
Danışman: PROF. DR. ŞERİFE YORULMAZ
Yer Bilgisi: Mersin Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Tarih Anabilim Dalı
Konu:Tarih

Doktora (2016)

“Bu araştırmada, 19. Yüzyılın son çeyreğinden başlayarak I. Dünya savaşı sonuna kadar geçen sürede Osmanlı İmparatorluğunun merkezi gücünü dönüştüren önemli bir mekanizma olarak muharebe kapasitesi ve silahlanma özelinde ordu kurum ve mensuplarının kapitalizm ile kurduğu ilişkiler incelenmiştir. Osmanlının savaş algısını ve dolayısıyla askeri yapılanmasını ciddi bir şekilde dönüştürdüğü bir süreçte, silah teknolojisi ve modern silah ile mühimmatın tedariki sorunu askeri zümreyi en çok meşgul eden meselelerin başında gelmiştir. Teknolojinin bir zanaat unsuru olmaktan çıkıp, seri üretime tabi olması, yerli üretimin yeni teknikler ile güncellenmesine yönelik adımların atılmasını gerekli kılan en önemli unsurdur. Küresel silahlanma yarışına bu endişeler ile eklemlenen Osmanlı, silah ithalatının yanı sıra askeri teknoloji üretiminin de adaptasyonunu sağlamaya çalışmış ve İstanbul merkezli olmak üzere ağır sanayi kolunda çeşitli kompleksler kurmuştur. Bu sürecin aktörleri ise ordudaki modernleşmenin öncüleri olan Osmanlı askeri eliti ve Alman askeri misyonudur.”